وجود حضرت مهدی(ع) منافع بسیاری دارد که بر چند گونه است: قسم اول: منافع آن حضرت، چه غائب و چه ظاهر و آن بر دو نوع است: 1- تمام خلائق در آن شریک هستند مانند زندگی و بقای در جهان. 2-افاضات علمی و عنایات ربانّی که به مؤمنین اختصاص دارد مانند: واضح نمودن وقت نماز های یومیّه و ... قسم دوم: منافع زمان غیبت آن حضرت ، آن هم بر دو نوع است: 1-مخصوص به مؤمنین است و آن بسیار است، مانند:ثواب های بسیاری که بر انتظار زمان ظهور آن جناب مترتب است. 2-مخصوص کافرین و منافقین است و آن مهلت دادن و تأخیر عذاب آن هاست. قسم سوم: منافع زمان ظهور آن حضرت است و آن دو نوع است: 1-شامل تمام موجودات می شود . مثل انتشار نور، ظهور عدلش و امنیت راه های بلاد و ظهور برکات زمین و ... . 2- مخصوص مؤمنین است که بر دو گونه است: الف: برای زندگان آن ها و آن بهره وری شرف حضور آن حضرت و استفاده از نور آن جناب و فراگرفتن از علوم آن بزرگوار و برطرف شدن بیماری ها و گرفتاری ها و بلاها از بدن های ایشان است. ب: برای مردگان آن ها: از جمله خوشحالی ظهور آن حضرت در قبر های شان، و از جمله منافع برای اموات مؤمنین ، زنده شدن آن ها است.(مکیال المکارم، ج1،ص271)
منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای