امام زمان علیه السلام در کنار خانه کعبه امام زمان علیه السلام در کنار خانه کعبه تکیه مىدهد به دیوار خانهى کعبه، خودش را معرفى مىکند، چهار کلمه معرفى است، من به اختصار مىگویم، اما شما یک ماه باید فکر کنید: اول کلمهاى که مىگوید این است منم بقیة الله از آدم، این یکى؛ منم ذخیره از نوح، این هم دوم؛ منم مصطفى از ابراهیم؛ کلمهى چهارم این است أنا صفوة من محمد. ما کلمهى آخر را بگوییم: مصطفى از تمام عالم وجود، فقط پیغمبر خاتم است، عالم و آدم غربال شده از این غربال یک گوهر در آمده و آن گوهر مصطفى است؛ یگانه کسى که در عالم این حرف را مىزند اوست، اوست که مىگوید مصطفى از تمام عالمِ وجود، احمد است و من باز مصطفى از محمدم. تکامل عقول و قلوب و نفوس به اعجاز دست امام زمان علیه السلام دست را مىگذارد روى سر هر کسى، به گذاشتن دست، فورى سه اثر پیدا مىشود: اثر اول این است که عقل آن شخص چهل برابر مىشود، حالا در این دست چیست؟ این دست به کجا متصل است؟ این اثر اول است؛ اثر دوم این است که دست روى سر هر کس که گذاشت قلب او مثل آهن مىشود؛ اثر سوم چیست؟ دست روى سر هر کس که گذاشت کینه و حسد از دل او مىرود؛ معناى این حدیث را خوب دقت کردید؟ همهى انبیاء براى چه آمدند؟ براى این آمدند که عقل بشر را بالا ببرند، تزکیه کنند نفوس را به صفات حمیده، بعد تقویت کنند قلوب را به ایمان. کارى که 124 هزار پیغمبر باید در طول زمان بکنند، او به یک دست گذاشتن روى هر سرى مىکند! هم عقل را به این مرتبه مىرساند، هم آن قوت را به قلب مىدهد، هم آن نفوس را تزکیه مىکند. امام عصر علیه السلام مجمع رموز اسماء و عصاره ائمه علیهم السلام امام زمان است یا رحمت رحمانیه؟! امام زمان است یا رحمت رحیمیه؟! امام زمان است یا حمکتِ حکیم على الاطلاق؟! امام زمان است یا علوِّ علىِّ عظیم؟! امام زمان است یا مقام محمدتِ حمیدِ مجید؟! تمام این رموز اسماء در وجود او منعکس است. و خلیفة آبائه المهدیین… آنچه آن پدرهاى مهدى داشتند در اوست. هیچ این نکته را فکر کردید همه مهدى هستند اما او شده مهدى. همه مهدى هستند، ولى با این که همه حقیقت مهدى هستند اما اسم مهدى روى اوست! و سرّ این مطلب این است، در این جمله است: السلام علیک یا خلیفة آبائه المهدیین تمام مهدىهاى عالم وجود، همه عصاره شدهاند در وجود او! تمام جواهر عالم و کلمات انبیاء علیهم السلام نزد صاحب الزمان علیه السلام شما فکر کنید ببینید نزد حضرت موسى چه بود. نزد حضرت عیسى چه بود. وقتى ابراهیم به آتش افتاد پیش او چه بود وقتى نوح در کشتى سوار شد همراه او چه بود فکر در هر یک از اینها براى اهلش بهت انگیز است. آنچه پیش عیسى بود هشت کلمه بود به این کلمات ابراء اکمه مىشد به این کلمات احیاء موتى مىشد به این کلمات نفخ در طیر مىشد به این کلمات قلب و انقلاب طبایع وجود مىشد همهى آن کلمات پیش حجة بن الحسن است، تمام آن کلمات. آن نُه آیهاى که پیش موسى بود که یک آیهاش وقتى ظاهر شد: سَحَرُواْ أَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ تمام آیات تسع نزد صاحب الزمان است. یک تنه هم موسى است، هم عیسى، و مهم این است. آنچه پیش ابراهیم بود هنگام افتادن در آتش، نزد اوست. کسى که همهى جواهر عالم نزد او جمع است آیا مىشود وصفش کرد؟ آیا مىشود گفت: کیست؟ چیست؟ امام زمان علیه السلام مظهر تمام اسماء حسنای خدا در خلافت، آنى که در مستخلَفٌ عنه است باید وجودِ نازلش در خلیفه باشد، مفهوم خلافت این است وقتى این نکته را دقت کردید عبارت را ببینید: السلام علیک یا خلیفة الله، این یکى، و خلیفة آبائه المهدیین… معنى این دو کلمه چیست؟ خلیفة الله یعنى آنچه «اسماء حسنى» خداست... «اسماء حسنى» خدا هزار اسم است، همهتان درس خواندهاید، «الله» مستجمع جمیع «اسماء حسنى» خداست. کسى که اطلاق بشود بر او «خلیفة الله» باید وجود او مظهر تمام «اسماء حسنى» خدا باشد و الا محال است بشود خلیفة الله؛ منبع: سایت معظم له