حضرت مهدی(عج) در یک نگاه

حضرت مهدی(عج) در یک نگاه

چگونگی تولد امام زمان(ع)

حکیمه عمه امام حسن عسگری میگوید:در روز پنجشنبه نیمه شعبان به منزل پسر برادرم رفته بودم وقتی خواستم خداحافظی کنم و بیرون بیایم امام فرمود(ای عمه عزیز امشب نزد ما باش که فرزندمان به دنیاخواهد آمد).من خوشحال شدم و به خدمت نرجس خاتون رفتم ولی هیچ نشانهای از بارداری در او نیافتم با شگفت زدگی به خودم می گفتم من که آثاری از تولد فرزندم نمی بینم در این وقت امام به نزد من آمد وفرمود:( ای عمه افسرده مباش.نرجس مانند مادر موسی و نوزاد مانند موسی است که محرمانه بدون نشانه و علامتی متولد خواهد شد. به خدمت نرجس برو که اذان صبح فرزند خود را به دنیا خواهد اورد) اندکی بعد صاحب الامر به دنیا متولد شد آن ماه پاره را دیدم که مواضع هفت گا نه سجده را روی زمین گذاشته و ذکر حق را میگوید. در این هنگام امام حسن عسگری (ع) صدا زد: ( عمه جان فرزند م را نزد من بیاور) . او را نزد پدر بزرگوارش بردم او را روی سینه چسباند و زبان در دهانش گذارد و دست برچشم و گوش او کشید و فرمود: (فرزندم با من حرف بزن ) آن مولود مسعود شهادتین گفت و پس از آن به مادرش سلام کرد.(1) 

شکل و شمایل امام زمان(ع)

وجود حضرت مهدی (عج) شبیه ترین مردم به حضرت رسول (ص) هم از جهت شکل و شمایل و هم از جهت اخلاق می باشد .صورت مبارکش سفید که سرخی برآن آمیخته اروانش به هم پیوسته و نور رخسارش چنان درخشان است که بر سیاهی محاسن شریف و سرمبارکش مستولی شده و بر قسمت راست  صورتش خالی است که پنداری ستاره ایست درخشان.میان داندانها گشاده و چشمانش سیاه و سرمه گون است.حضرت مهدی (عج) طاووس اهل بهشت است چهره اش چون ماه درخشنده است(2)

علایم ظهور امام زمان (عج)

احادیث و روایات فراوانی ازچهارده معصوم درباره نشانه های ظهور امام زمان(عج) موجود است که وضع مردم و حکومت ها و حوادثی که اتفاق می افتد را تشریح میکنند . بعضی روایات از جو اجتماعی قبل از ظهور و بعضی از حوادث آن زمانها سخن می گویند و در همین رابطه کتابهای نوشته شده از جمله ((توائب الدور فی علائم الظهور))تالیف علامه معاصر سید حسن میرجهانی طباطبایی . مولف کتاب فوق نزدیک به 500 مورد از علائم و حوادث قبل از ظهور را بطور مستند نقل مینماید که به اختصار به بعضی از آنهامی پردازم:

1-اختلاف بسیاردر روی زمین

2-خروج سفیانی که مردی از نسل یزید و از پلیدترین مردم است

3-کشته شدن نفس زکیه پشت کوفه با 70نفر.

4-وقوع زلزله در بغداد که بسیاری از آن به زمین فرو رود.

5-واقه شدن فتنه در میان غریی ها و شرقی ها.

6-کشف حجاب و بی عفتی در زنها

7-ندای آسمانی که برای تثبیت حقانیت حضرت علی (ع) و شیعیان او واقع می شود.

8-طلوع آفتاب ازسمت مغرب

چشم براه سپیده

ترا غائب نامیده اند چون ظاهر نیستی نه این که حاضر نباشی.غیبت به معنای حاضر نبودن تهمت ناروایی است که به تو زده اند و آنان که بر زمینو آنان که بر این پندارند فرق میان ((ظهور))  و ((حضور))را نمی دانند.آمدنت را که در انتظار آنیم به معنای ((ظهور)) است نه به معنای ((حضور)) و دلشدگانت که هر صبح و شام ترا می خوانند ظهرت را از خدا می ططبد نه حضورت را.

وقتی ظاهر میشوی همه انگشت حیرت به دندان می مانند.با تعجب می گویند که ترا پیش از این دیده اند و راست می گویند چرا که تو در میان مایی زیرا امام مایی. جمعه که از راه می رسد صاحب دلان ((دل)) از دست می دهند و قافله ی دلهای بی قرار رو به قبله می کنند و آمدنت را به انتظار منشینند.برای تو و لحظه های انتظار بی کس و غریب غریبی حضور تو برای جمعه های بی قرار و معنی ظهور تو نه مثنوی نه شعر نو نه یک سبد پر غزل نه قطعه و رباعی و قصیده های رنگ را رنگ هیچ یک رسا نبود واین همه نی توان از شکوه تازگی از لطافت و تازگی و صداقت و جلال تو فقط کمی بیان کند.

" برای من همین بس است پس از دعای عهد تو برای لحظه فرج دعا ی کنم."

منابع:

1- زندگی امام مهدی (عج) صفحه 6 و سیره عملی اهل بیت (ع)صفحه9

2-نجم اثاقب صفحه 48