مرجع :سیره عملی اهلبیت (ع) ،حضرت امام مهدی (عج) ، تألیف: سید محمد کاظم ارفع
روایاتی با این مضمون به دست ما رسیده که :«انتظار فرج حضرت بقیةالله (عج) برترین عبادت است.»
«در انتظار فرج از بزرگترین فرج است.»
انتظار ظهور امام زمان(عج) علامات و نشانه هایی داردکه با حفظ آنها مصداق خارجی پیدا می کند.
اول اینکه شخص منتظر همانند همه ی منتظران فکر و ذکرش متوجه فرد مورد انتظار باشد و او را از یاد نبرد.
دوم کسی که انتظار فرج حضرت مهدی (عج) را دارد باید سعی و تلاش کند که قبل از ظهور آن گرامی خود را اصلاح کند، از گناه توبه نماید و به اعمال صالحه و رفتار پسندیده خود را زینت بخشد تا لیاقت و شایستگی مصاحبت و درک حضور حضرت را پیدا کند.
سوم، انتظار بدان معنی نیست که دست روی دست بگذاریم و هیچگونه احساس مسئولیت نکنیم و بگوییم که آقا تشریف می آورند و کار ها را درست می کنند و بدون شک منتظر واقعی کسی است که تا می تواند امر به معروف و نهی از منکر نماید، جلوی ظلم و بیداد را بگیرد و به بهانه انتظار از هیچ تلاش و جهاد در راه سازندگی خود و جامعه کوتاهی ننماید.