1-ندبه و استغاثه به او: تردیدی نیست که واسطه ی فیض بین ما و پروردگار وجود نازنین حضرت بقیة الله روحی له الفداء است و اگر در زندگی مشکل و گرفتاری داشته باشیم و یا نداشته باشیم توسل و ندبه بر در آستان آن گرامی ضرورت دارد.پاکدلان و انسانهای شایسته به آن بزرگوار عشق می ورزند و همواره در استغاثه و دعا هستند تا شاید توفیق دیدارش و ان شاء الله درک محضرش را در زمان ظهور پیدا کنند. در این رابطه دعای ندبه را در چهار عید فطر،قربان،غدیر و روز جمعه می خوانند و می گویند که:« چقدر سخت است برای من که هر صبحی دیده باز کنم همه را ببینم و تو را نبینم و حتی صدایی از تو به طور آهسته به گوش من نرسد.» و دعای عهد را هر صبح می خوانند بدین امید که از یاوران قائم (عج) باشند و اگر پیش از ظهور آن بزرگوار بمیرند رجعت نموده و از یاران حضرتش گردند. فرازی از دعای عهد: « پروردگارا من در صبح همین روزم و تمام ایامی که در آن زندگانی کنم با او تجدید می کنم عهد خود و عقد بیعت او را که بر گردن من است که هرگز از این عهد برنگردم و تا ابد بر آن ثابت قدم باشم.» «پروردگارا اگر میان من و آن حضرت مرگ که بر تمام بندگانت قضای حتمی قرار داده ای جدایی انداخت پس مرا از قبر برانگیز در حالی که کفنم را لباس خود کرده و شمشیرم را از نیام برکشیده لبیک گویان دعوتش را که برتمام مردم شهر و دیار عالم لازم الاجابه است اجابت کنم.» مرجع :سیره عملی اهلبیت (ع) ،حضرت امام مهدی (عج) ، تألیف: سید محمد کاظم ارفع