شهادت در رکاب حضرت مهدی (عج)

چون هدف از جنگ ها در زمان حضرت مهدی(ع)، نابودی ستمگران و تشکیل حکومت اسلامی است، شرکت در جنگ در رکاب حضرت نیز از پاداشی چند برابر برخوردار است. امام باقر(ع) به شیعیان می فرمایند:اگر شما چنان باشید که ما سفارش کرده ایم و از امر ما سرپیچی نکنید، اگر در آن حال کسی از شما پی شاز ظهور قائم ما بمیرد، شهید خواهد بود و اگر حضرت را درک کند و در رکاب او به شهادت برسد ،پاداش دو شهید را دارد و اگر یکی  از دشمنان ما را بکشد، پاداش بیست شهید خواهد داشت (بحارالانوار،ج52،ص123و317؛امالی طوسی،ج52،ص236).

در روایت دیگری می خوانیم:رزمنده امام، اگر دشمن ما را بکشد،پاداش بیست شهید را دارد و کسی که همراه قائم ما به شهادت برسد،پاداش بیست و پنج شهید برای اوست (کافی،ج2،ص222).

امیرالمؤمنین(ع) درباره ی شیوه ی رفتار امام زمان(ع) با شهیدان و خانواده ی آنان می فرماید:حضرت قائم پس از عملیات روانه ی کوفه می شود و در آن جا اقامت می گزیند... و هیچ شهیدی نمی ماند مگر آنکه حضرت بدهی او را می پردازد و برای خانواده اش حقوق و مستمری قرار می دهد (بحارالانوار،ج52،ص224). و امّا دو آرزو در روایات ما مطلوب است؛ یکی، بودن در کربلا و شهادت در رکاب حسین(ع) «یا لیتنی کنت معکم فأفوزَ فوزاََ عظیما» (مفاتیح الجنان،زیارت مطلقه یامام حسین(ع)) و دیگری، فیض جهاد و شهادت در رکاب حضرت مهدی(ع)  «اللّهمّ اِنّی اُجَدِّدُ لَه فی صبیحة یومی هذا... واجعلنی من انصاره ... و المستشهدین بین یدیه... فَاَخرجنی من قبری مؤتزراََ کفنی ، شاهراََ سیفی...» (همان،دعای عهد)

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای